Betekenis van de tenuitvoerlegging

De tenuitvoerlegging (executie) van rechterlijke beslissingen geschiedt op last van het openbaar ministerie bij het gerecht dat de beslissing heeft gegeven. Een beslissing mag in principe niet ten uitvoer worden gelegd zolang daartegen nog enig gewoon rechtsmiddel openstaat. Dit is de executie (of tenuitvoerlegging) van het vonnis. Werkt de wederpartij niet binnen de gegeven termijn mee, dan mag de executant – met behulp van een deurwaarder – executoriaal beslag leggen op de hem bekende goederen van de wederpartij. Betekenis van de tenuitvoerlegging Een rechterlijk vonnis kan ten uitvoer worden gelegd door een daarmee belaste ambtenaar. De tenuitvoerlegging van een strafvonnis is opgedragen aan de officier van justitie. De tenuitvoerlegging van een vonnis van de burgerlijke rechter berust bij de gerechtsdeurwaarder.
betekenis van de tenuitvoerlegging

Uitvoering definitie

1) manier waarop iets is gemaakt of gedaan Voorbeelden: 'In deze uitvoering, met zeven versnellingen en terugtraprem, is de fiets onmiddellijk leverbaar.', 'luxe-uitvoering' 2) voorstelling voo Gevonden op UITVOERING - English translation of UITVOERING from Dutch from the Dutch-English Dictionary - Cambridge Dictionary.
Uitvoering definitie uitvoering nw de: uitbeelding nw de: His portrayal of the great fighter won him an Oscar. execution n (of a plan) uitvoering, realisering nw de: The thieves' execution of their plan to rob the bank was flawless and they got away with a lot of money. performance n (carrying out of a task) uitvoering nw de: prestatie, arbeidsprestatie nw de.
uitvoering definitie

Implementatie betekenis

biedt 13 verschillende definities van het woord implementatie, afkomstig van diverse bronnen. Implementatie betekent meestal het invoeren en uitvoeren van een nieuw systeem of beleid, of het in gebruik nemen van een ontwikkelde methodiek. Implementatie is het geplande proces van het introduceren van een vernieuwing of verandering. Lees over de twee categorieën van implementatie, het belang van betrokkenheid, de vier fasen van veranderingsmanagement en de rol van technologie.
    Implementatie betekenis Implementatie is de invoering van een nieuw systeem, plan, idee, model, ontwerp, standaard of beleid in een organisatie. Lees over de verschillende contexten, condities en methoden van implementatie in de IT, bestuurskunde en juridische wereld.
implementatie betekenis

Tenuitvoerlegging proces

De partij bij het proces die een gerechtelijke beslissing of een bevel in zijn voordeel heeft verkregen, kan via een rechter overgaan tot het treffen van executiemaatregelen. 2 Welke instantie of instanties zijn bevoegd voor tenuitvoerlegging? De gerechtelijke dienst (gerechtsdeurwaarders) en het kadaster. eerste deel besproken zal worden, het recht op het proces in de zin van artikel 6, §1 EVRM uitgebreid tot de tenuitvoerlegging van het vonnis, voor zover het vonnis valt onder het toepassingsgebied van artikel 6, §1 EVRM. Daaruit vloeit voort dat de waarborgen opgesomd in voormeld artikel toepasselijk zijn op de tenuitvoerlegging van het vonnis.
  • Tenuitvoerlegging proces De tenuitvoerlegging van een vonnis, ook wel executie genoemd, is het proces waarbij een gerechtelijke uitspraak daadwerkelijk wordt uitgevoerd. Het doel is om de rechten die in het vonnis zijn toegekend aan de winnende partij (de schuldeiser) te effectueren, vaak tegen de wil van de verliezende partij (de schuldenaar).
  • tenuitvoerlegging proces

    Handhaving betekenis

    ha·ving keer dat iemand ingrijpt of optreedt om te zorgen dat iets blijft zoals het is of om te zorgen dat de mensen zich aan wetten en regels houden Voorbeelden: 'Een taak van de politie is de handhaving van wetten en regels.', 'De onderwijzer heeft moeit. Handhaving is controle op de naleving van wet- en regelgeving en het doen naleven van deze regels. Daarbij kan sprake zijn van zelfhandhaving of -regulering of handhaving door een derde partij. Goede handhaving versterkt het vertrouwen in naleving en maakt het daarmee mogelijk dat overeenkomsten worden aangegaan.
    Handhaving betekenis ha·ven Vervoegingen: handhaafde ( enkelv.) Vervoegingen: heeft gehandhaafd () zorgen dat iets blijft zoals het is of zoals het volgens de wet of regels moet zijn Voorbeelden: 'de orde handhaven', 'de wet handhaven' II zich handhaven reflexief werkw.
    handhaving betekenis